2014-10-22

Tiny Living....

Met al hierdie troues wat ek en Maggie bygewoon het die afgelope ruk, het dit my aan die dink gesit oor troues en al die tradisies daaraan verbonde. Eintlik het dit ook gemaak dat ek SO oor troues is, dis net nie snaaks nie.
Ek weet nie hoeveel van julle is vertroud met die begrip "Eurosentrisme" nie. Dis basies 'n verheerliking van alles wat "westers" of "beskaafd" is. Alles wat jou "wit" kultuur voorskryf, is reg en aanvaarbaar. Alles anders is barbaars. Is dit regtig?
Terwyl ek nou so daar gesit het op die tradisionele Tswanatroues waarheen ons genooi was, sit ek die spul nou so en bekyk en dink by myself: Is ons nie bitterlik aanmatigend om ons eie kultuur voorop te stel en elke ander kultuur af te skiet nie? So sing en dans die mense nou en eet pap en afval en hompe vleis. By ons druk die bruidegom sy kop onder die bruid se trourok in en haal die kousband af met sy tande. Koue vis word gerol in rys en bedek met swart papier wat gemaak is van seewier en ten hemele stink as jy dit naby jou mond bring, dis hoekom jy dit moet doop in sojasous en met sterk gemmer en wasabi moet bedek. Maar sushi is mos deftig. Afval is barbaars. By ons gooi die bruid haar bruidsruiker oor haar kop en die ongetroude dame wat dit vang is die volgende een om te trou. Die bruidegom doen dieselfde met die kousband en die ongetroude man wat dit vang, is die volgende een om te trou. Dan praat ek nou nie van die troues waarop ek al was waar die gaste, bo en behalwe die geskenk wat hulle gebring het, nog geldnote aan die bruid se rok ook moet vassteek as hulle laataand vertrek op wittebrood nie! En dan is daar nog die "something old, something new, something borrowed, something blue" tradisie. En die bruidegom mag die bruid gladnie sien voor die tyd op die troudag nie. Dit is bad luck. Maar dis 'n goeie teken as dit reën. En kinders word nie toegelaat nie. So is ons maar net so bygelowig met al ons ou gebruikies en gewoontetjies. Maar as ons dieselfde inheemse gebruike by 'n ander kultuur waarneem, word dit onmiddellik afgemaak as "primitief".
By 'n Afrikatroue word die hele gemeenskap genooi en almal is daar, elke oom en tannie en niggie en neef, en almal help betaal. Daar word nie juis geskenke gegee vir die bruidspaar nie, want die mense het eenvoudig nie die geld daarvoor nie. By ons baklei die bruid en bruidegom maande lank oor die gastelys. Families is dikbek en word by tye uitmekaar geskeur oor hierdie twiste. Syfers en getalle word op 'n spreadsheet uiteengesit en daar word per kop besluit wie bekostig kan word en wie nie. Daar is 'n A-lys en 'n B-lys. As iemand uit die A-lys nie kan bywoon nie, word 'n gelukkige wenner uit die B-lys gekies en die eer aangedoen om uitgenooi te word. Dit word selfs in boeke oor troues voorgestel dat indien iemand die uitnodiging aanvaar het en NIE opdaag nie, die bruidspaar die volste reg het om 'n rekening te stuur aan so 'n persoon vir die bedrag per kop wat bestee is. Dan gaan die bruidspaar na hulle gunstelingwinkel en kies alles uit wat hulle graag sal wil hê, van baie goedkoop tot baie duur. Die uitnodiging, wat gewoonlik per e-pos gestuur word, het sommer 'n link op waar jy met 'n kliek 'n geskenk kan bestel en sommer op die plek via paypal kan betaal ook! Die winkel sal na die troue alles by die nuwe egpaar se huis kom aflewer! Baie gesofistikeerd.....
Toe ek met my tweede man getroud is, nooi ons 'n ou oom en sy vrou wat 'n stoorplek met ons gedeel het, en wat ons uit die aard van ons besigheid, elke dag gesien het. Toe dit nou nader kom aan die RSVP datum, toe vra ons die oom of hy en die tannie nou gaan kom. Ja hulle wil kom, maar hul volwasse kinders en diè se gades en kinders wil ook graag kom. Baie verleë verduidelik ons dat ons nie hierdie mense ken nie en dat daar beperkte plek is by die onthaal en dat ons net begroot het vir 'n sekere aantal gaste. Die oom laat waai toe met sy troefkaart: Maar sy kinders wil nie verniet kom nie, hulle is bereid om kaartjies te koop! I rest my case. Die oom was so kwaad dat hy en die tannie toe ook nie na die troue toe gekom het nie. Ons het darem nie 'n rekening vir hulle gestuur nie.
'N vriendin van my word genooi na 'n troue in Delmas. Op die uitnodiging sê dit duidelik: Volwassenes R140 per kop. Kinders R80 per kop. Die bankdetail word dan gegee. Gebruik jou naam as verwysing. En heel onderaan: Baie dankie, op dié manier kan ons almal bydra om te verseker dat almal 'n lekker tyd gaan hê en die bruidspaar nie alles moet betaal nie. Baie classy. Dan moet jy seker nog 'n geskenk ook vat, want iewers staan daar ook nog: 'n Geldjie in die sak is beter as 'n geskenkie op die rak. I kid you not.
So eintlik het die hele troumark as sodanig op homself ingeplof. Dit het eenvoudig gegaan van absurd na banaal: die tema, die kleur, die uitnodigings, die spyskaart, die koek, die kos, die musiek, die fotograaf, die videograaf, die gevolg, die klere, die blomme, die venue, die entertainment, die seremoniemeester, die heildronke, die drank..... Juis daarom is ek baie trots op my twee kinders en skoonkinders vir die informele, onpretensieuse en relatief goedkoop troues wat hulle op besluit het. Deels ook genoodsaak deur ekonomiese oorwegings, want ek dink as Nola 'n halwe kans gegun was sou sy Kim Kardashian en Kanye West se troue soos 'n laerskool klaspartytjie laat lyk het. Gelukkig het common sense geseëvier.
Ek lees net gisteraand 'n artikel wat iemand op facebook gepost het oor "tiny living". Hoekom is dit nodig om in 'n massiewe huis te bly, inloopkaste vol klere en skoene te hê waarvan jy driekwart nie dra nie, kaste en vrieskaste vol kos te hê wat geen mens in 'n jaar kan opeet nie, stoorkamers en pakkamers en garages en kratte vol "goed" te hê wat jy vir jare lank met jouself moet saamsleep. Wat jy nooit gebruik nie, maar te sleg voel om van ontslae te raak. En elke dag moet jy net meer en meer koop. Goed wat niks makeer nie moet voortdurend vervang word, soos beddegoed, gordyne, handdoeke, badkamerstelletjies, kussinkies. Daar MOET mos 'n punt kom in jou lewe waar jy besluit: Genoeg is genoeg. Dis nou dit. Dit wat ek nou het gaan goed genoeg wees totdat dit breek of totaal verslete is.
Goddank het ek en Maggie by daai punt gekom. Ons is letterlik en figuurlik gestroop van alles. Fisiese besittings sowel as geestelike bagasie. Wat 'n bevryding! Wat 'n verligting! En ja, ons gaan nog ons huweliksonthaal hou. Maar ek dink die mense wat genooi gaan word gaan in wees vir 'n moerse surprise!!
Sent from my BlackBerry® wireless device






Geen opmerkings nie:

Plaas 'n opmerking