2014-10-14

Kinders en hul verbeelding....

Deesdae is kinders mos nie meer kinders nie. Hulle is nou miniatuur grootmense. Jy mag hulle gladnie in liefde tugtig nie. Die kind kan jou gaan verkla by die Landdros. Okay dis nou nie heeltemal 'n nuwe ding nie, want as julle moet weet hoeveel keer ek net betyds daai foon doodgedruk het as Nola Childline gebel het!!!! Dit was mos nou haar party trick. As sy my iets vra en ek weier, of as ek met haar raas of haar 'n pak slae gee, hardloop sy reguit telefoon toe en bel Childline.
Dis ook mos nou gladnie polities korrek om enigsins na jou kind se geslagsdele te verwys deur 'n ander naam daaraan te gee nie. Dit moet nou op die korrekte biologiese naam aangespreek word. Ek weet nie eens of mens nog mag praat van "geslagsdele" en of dit dalk "voortplantingsorgane" is nie? Nou kyk, ek is seker maar outyds of "old school" of noem dit nou net wat jy wil, maar om te hoor hoe een van die moderne ma's na haar babadogtertjie se moemfie verwys as 'n vagina, is vir my een te veel, sorry. Van penis praat ek nou nie eens nie. Ek kan dit skaars tik.
Kinders moet ook van dag een af vertel word daar bestaan nie iets soos Kersvader of die Tandemuis of die Paashaas nie. In elk geval hoef jy hulle deesdae gladnie van Kersvader of die Paashaas te vertel nie, want die kind moet mos sy eie geloof kies as hy groot genoeg is. Daar mag ook gladnie na 'n moslemkind of 'n christenkind verwys word nie. Dit is bloot "die kind van moslemouers" of "die kind van christenouers". So jy moet nou vir klein Pietie issue met 'n Bybel en 'n Koran en 'n Tora en Mein Kampf en die Huisgenoot en hom los dat hy dit nou maar self uitfigure? Seker met 'n knipmes ook in case hy homself moet besny. En jy mag ook nie meer sê "Merry Christmas" nie. Dis ook polities inkorrek. Jy mag nou net sê "Happy Holidays". En al wat 'n geloof is vier nou saam Kersfees. Of dan nou "Happy Holidays". Kinders van alle gelowe kry geskenke. Hulle het bloot wat genoem word 'n "wish list". Ek's natuurlik die laaste mens op aarde om enige kind van 'n geskenk te ontneem, so DIS nie wat my pla nie. Maar om 'n spesiale dag van 'n sekere geloof te hijack en te maak of dit maar okay is, dis wat my pla. Dis so goed ek sê ek gaan Ramadan saam met die Moslems vier want ek is so paar kilogram oorgewig. En met Eid gaan ek dan weer lekker weglê aan boerekos. Dis mos nou om 'n bespotting te maak van hulle heilige dae!
Nou kom ek vertel julle van my kinders en die Paashaas. Ja ja ja ek weet dat ons 'n afgewaterde weergawe van Paasfees vier, wat eintlik min ooreenkoms toon met die Joodse Pasga, en ek weet dat die eiers en die haas as vrugbaarheidsimbole deel is van ons pagan geskiedenis, en ek weet van die godin Ishtar van wie Easter afgelei is, en van die Rooms Katolieke wat agter die datums sit van wanneer Paasfees gevier word, afhangende van die stand van die maan. Dis ook hoekom die datums elke jaar so ver verskil van die vorige jaar. Maar ek wil praat van die Paashaas. Daai outjie wat die marshmallow eiers bring en daai harde wit eiers wat die skuim in jou mondhoeke laat staan soos jy hulle suig!!
Een jaar is ons mos nou by Port Nolloth oor Paasfees. Hoeka die dag toe Chris Hani doodgeskiet is. Almal het gedink die land gaan in vlamme op, maar ek was meer bekommerd oor my Paashaasplanne as oor 'n moontlike rewolusie. Die uitdaging was om die mandjie met paaseiers by die agterdeur neer te sit, te klop, weg te hardloop sonder om voetspore te los, en nie vir Pietie of Nola te laat agterkom dat ek weggeraak het vir 'n rukkie nie. Na vele mislukte pogings doen ek dit toe so. Onthou, die huis wat ons in gebly het vir daai naweek het nie 'n tuin gehad nie, dit was seesand reg rondom. Ek het die mandjie by die agterdeur gaan neersit. Toe gee ek sulke lang treë in trurat weg van die agterdeur af. So ver soos wat ek agteruit treë, so vee ek my voetspore dood, en daar waar ek gevee het, maak ek met my 3 middelste vingers bymekaar, so haasspoortjie. Toe ek nou so ent weg is toe vat ek 'n klip en gooi 'n moerse hou teen die agterdeur. Ek hardloop toe vinnig met 'n wye draai om die huis en by die oop voordeur in. Ek gil toe vir Pietie en Nola: Het julle iets gehoor?? Ek het iets sien weghardloop van die agterdeur af!!!! Iets klein en grys!!!!! En ek het iets in sy hand gesien!!!!! Hulle was totaal en geheel en al histeries!! Ons het agterdeur toe gestorm en dit oopgepluk en daar was die mandjie!!!! Hulle het op hul kniee neergeval in totale verbystering. Ons het vir ure daarna nog die spoortjies gevolg en gepraat en gespekuleer oor hoe dit nou kon werk en waar die Paashaas nou is en hoe het hy geweet hulle is daar en so het dit tot laat in die nag aangehou. Nou geen sielkundige op hierdie aardbol sal nou vir MY oortuig dat so 'n ondervinding sleg is vir 'n kind se ontwikkeling nie.
Terug in Aggeneys het hulle begin tande wissel. Pietie eerste. Daai jare was R5 gelukkig nog meer as genoeg vir 'n tand. Deesdae word die kinders seker betaal met e-bucks. Of aandele. Of airtime. So besluit ek sommer op die ingewing van die oomblik om 'n briefie vir Pietie te skryf van die Tandemuis af. Ek vat so kleeeein stukkie papier en 'n Bic pen, daai geel penne met die dun skerp punte. Ek skryf nou maar net om dankie te sê vir die tand en ek gooi toe sommer so sedelessie ook in terwyl ek nou besig is. Needless to say was die R5 'n bysaak! Daai kind kon nie GLO dat 'n muis vir hom 'n briefie geskryf het nie! Ek het kamma gesukkel om uit te maak wat die muis geskryf het, maar ek moes daai briefie seker 'n 100 maal oor lees vir hom. Die Tandemuis het 'n naam ook gehad. Floris. Toe begin Nola wissel. So kry sy ook 'n briefie. Van Floris se vrou af. Florina. En so het ek jaar in en jaar uit vir daai 2 kinders briefies geskryf. Altyd in dieselfde bewerige handskriffie. En wonderbaarlik het Floris en Florina presies geweet van elke beweging van Pietie en Nola. Selfs toe hulle Thabazimbi toe getrek het, het hulle per brief laat weet dat hulle ons afgeluister het en dat hulle gaan saam trek. Presies hoe en wanneer hulle in die treklorrie geklim het, elke dorp wat hulle deurgery het, hoe hulle in die nuwe huis in die dak weggekruip het, hoe bly hulle is dat ons nie 'n kat het nie......man, elke detail van daai muise se lewe het Pietie en Nola beleef! Later het Floris en Florina sommer net randomly vir hulle briewe geskryf, bôgger die tande! En toe die heuglike nuus! Florina is swanger! So is Floorsie en Doorsie gebore. Ek kon toe sommer lekker 'n seksvoorligtingsessie ook daar inwerk. Vanuit 'n muis se oogpunt.
Dan vra Florina vir Nola of sy haar Barbie se cool bag kan leen vir hulle melk, dan sit Nola die klein pienk koelsakkie daar neer. As sy slaap, gaan haal ek dit en steek dit vir weke in my kas weg. En so het dit deur die jare aangegaan. Later was hulle groot en al hulle tande was gewissel en nooit het iemand ooit iets daarvan gesê nie. Ek het nooit vir hulle gesê dit was ek nie. Ek het dit as logies aanvaar dat hulle dit geweet het. Floris en Florina en Floorsie en Doorsie het toe so half 'n natuurlike dood gesterf. So gaan Pietie Affies toe. Een vrydag gaan haal ek hom oudergewoonte en in die kar praat ons oor iets, en ek sê: Dis amper soos ek wat maak of ek 'n Tandemuis is en vir julle briefies skryf. Maar ek sien sy kop ruk om en hy staar in totale ongeloof na my. Hy vra my: Het JY die briefies geskryf? Uhm.......ja. Totale stilte en absolute verstomming. Hy vra my weer: Maar was dit JY wat daai briefies geskryf het? Ja Pietie. Wie anders? Muise kan mos nie skryf nie, jy het tog seker lankal uitgefigure dit was ek? Ons het in doodse stilte teruggery Thabazimbi toe. As hy daaroor moes dink, het hy natuurlik besef daar is nie iets soos 'n Tandemuis nie en dat muise nie kan skryf nie. Maar vir so lank as wat hy kon onthou, HET hy dit geglo. Hy het dit geglo tot op 'n spesifieke ouderdom, en toe het hy daarvan vergeet. So hy het dit eintlik nooit aktief op 'n dag NIE meer geglo nie. Totdat ek dit vir hom gesê het. Toe het hy vir die eerste keer in jare weer daaraan gedink. In St. 8. Hy vra my toe: En daai Paashaas? Daar by die see daai keer? Nee, DIT was nie ek nie! Ek belowe!
So kies maar self of jy met verveelde kinders met selfone teen hulle ore in Knysna se bosse wil rondloop, en of julle vir ure lank wil soek na Dawie Kabouter, want hy MOET daar iewers bly! En regtig, my kinders het grootgeword op 'n dieet van Liewe Heksie en Teenage Mutant Ninja Turtles en alles wat hulle op TV gevolg het, moes ek die duvets en die sjampoe en die seep en die pajamas en die waterbottels en kosblikke en rugsakke ook van koop! Kyk, Disney het 'n fortuin uit MY uit gemaak! Maar vandag is hulle volronde en interessante en welbelese en welberese grootmense wat heeltemal goed genoeg kan onderskei tussen werklikheid en fantasie. Dis jou keuse of jy 'n klein grootmensie sonder verbeelding en 'n bietjie magic en fantasie gaan grootmaak. Ek weet wat ek weer sal kies!
Sent from my BlackBerry® wireless device





Geen opmerkings nie:

Plaas 'n opmerking