Ek en die masseuse...

Maggie sê gisteraand vir my hoe baie sy nou daarvan sal hou om na 'n spa te gaan en 'n "full body massage" te kry. Ek bly toe maar stil. Maar so hard soos wat ek probeer om my geheue die afgelope 12 jaar te onderdruk, so krap haar woorde die wonde oop en borrel die onthou na die oppervlak.....
Net ter agtergrond, die ander dag praat hulle op die TV met 'n ou oor die misdaadsituasie in die land en spesifiek oor wat mense kan doen om hulself te beveilig en te voorkom om nie in 'n misdaadsituasie opgevang te word nie. Volgens my is "emigrasie" die enigste logiese antwoord op hierdie probleem, maar die ou het toe 'n heel interessante invalshoek. Hy sê navorsing het bewys dat die mens die enigste lewende ding op aarde is wat sy instinkte ignoreer. Kyk, 'n bok sal mos nou water drink daar by die watergat in die wildkamp of die wildtuin of where ever, dan sien jy net hy ruk sy kop op, beweeg een oor, en daar trek hy! Jy sien niks. Daar is geen leeu of luiperd naby nie. Maar die bok wou nie die kans vat om rond te hang en seker te maak daar is of daar is nie 'n leeu nie. Hy het "gevoel iets is nie reg nie", toe slaan hy poot in die wind. Hy gaan mos nou nie voel hy't 'n gat van homself gemaak as daar nou NIE 'n leeu was nie? Hy worry ook nie of die ander bokke vir hom lag nie! Screw hulle man! Hy's in elk geval nog 'n dag gespaar!
Maar die mens is mos nou die teenoorgestelde. Jy sal nou half 6 op 'n vrydagmiddag in 'n verlate gebou in die industriële gebied van Bloemfontein die knoppie vir die hysbak druk en as die deure oopgaan, staan die Modimolle Monster voor jou. Jy voel ook "iets is nie reg nie", maar ons is mos bitter ordentlik. Jy wil mos nou nie aanstoot gee nie. Nou klim jy maar in. Nou sien jy hier langs die paneel met die knoppies op staan 'n ding wat lyk of hy uit die Rocky Horror Show ontsnap het. Maar jy sê maar "middag", en druk die knoppie vir die 23ste verdieping. (Okay ek weet nou nie of Bloemfontein spesifiek sulke hoë geboue het nie, maar julle vang my dryf). Nou ry julle drietjies maar boontoe. Jy kyk nou maar boontoe soos wat die liggies die vloere afmerk. Drie dae later word jy wakker in die hospitaal, uitgesprei oor 4 beddens. Net jou linker kniekop is nie toe onder verbande nie. Na 3 maande is jy darem nou al so dat jy met 'n strooitjie kan eet en kan skryf met 'n pen tussen jou 3 oorblywende tande vasgeklem en met jou 1 oorblywende, halfblinde oog te kan sien waar jy skryf. Nou vra die polisieman jou wat het gebeur. Jy skryf: Ek het gevoel iets is nie reg nie....
Goed. So bevind ek my in Oktober 2002 op die pragtige eiland van Mauritius vir die 5de huweliksherdenking van my 2de mislukte huwelik. Gelukkig het ek dit daai tyd nou nie geweet nie. Man, dit gaan te lekker. Ek is met 'n parachute agter 'n boot aan, ek seil op 'n catamaran, ek snorkel, ek duik, ek ski, ek speel gholf, ek ry fiets, ek gym, ek hardloop, ek eet, ek shop, ek body surf, ek boogie board, ek windsurf......okay, die tweede dag is ek toe nou verveeld. Nou verken ek die resort. Kom af op 'n spa. Bespreek dadelik vir my 'n "full body massage" vir die volgende dag. Die ontvangsdame gee toe vir my 'n moerse lang lys van verskillende tipe masserings. Nou kyk, ek kom van Thabazimbi af.....wat weet ek nou van swedish massage en japanese massage en dis reflexology en aroma therapy en kort duskant 'n papsmeer besluit ek toe, vanwee my atletiese en sportiewe aard, dat ek maar sal gaan vir die "deep sports massage". Ek betaal toe die geld en ek sal die volgende oggend inklok.
Kom daar aan, nou word ek in so kamertjie ingelei. Halfdonker. Klink soos Roberto se panfluitmusiek op die agtergrond. Op die kussing lé die "obligatory" laventeltakkie. Plat masseertafel, met daai gat waar jy jou gesig moet indruk. Die vrou sê: "You can undress, face downwards, and cover yourself with this towel". (Die bokkie drink nou nog rustig watertjies, geen leeu in sig nie).
Nou gaan lê ek. Kop in daai gat gedruk. Kyk vir die vloer. Ek hoor die deur saggies oopgaan. Voetstappe kom nader. Nou julle weet mos, in elke fliek wat beskryf word as 'n "psychological thriller" is daar mos altyd iemand wat onskuldig en teen sy sin in 'n malhuis of gestig of inrigting beland. Dan is daar so evil, mallerige psigiater en die mense wat daar werk is mos altyd swartes en hulle dra sulke spierwit klere. Hulle dra ook mos sulke spesifieke soort spierwit skoene. Met sulke spierwit sole. Rubbersole. Als wit. Nou toe ek nou daar lê en wag vir die helende hande op my, toe verskyn daar presies so paar skoene binne my veld van sig. Nou NET daar, moes my instinkte ingeskop het!! Want op daai presiese oomblik kan ek veel later onthou het ek die gevoel gekry van "iets voel nie vir my reg nie". Maar wat nou gemaak? Ek druk maar deur! Die vrou het dan nog nie eens begin nie, en ek het klaar betaal ook nog! What can possibly go wrong?!!!
My laaste "coherent" gedagte was dat sy die handdoek verwyder het. Die volgende oomblik gooi sy 3 liter lawa op my rug uit. (Later blyk dit warm olie te gewees het. Yeah right). Ek is toe totaal verstom dat sy nie ag slaan op my bloedstollende kreet nie. Maar ek besef toe binne 'n milli-sekonde ek het self ook nie my kreet gehoor nie. Ek het gegil, maar geen klank het uit my geskokte liggaam ontsnap nie. Daai kreet sal vir ewig "frozen in time" iewers om 'n planeet in die buitenste ruim rondswerf, want die Here weet, ek het laas met Pietie se geboorte toe ek net 6 cm ontsluit was en hy besluit het "nou is die tyd", so gegil. Toe ek besef ek gaan nou my Heiland ontmoet, toe kyk ek vir oulaas om, net om te weet hoe lyk die gesig van die doodsengel wat my kom haal het. Liewe ouers. Wydsbeen bo-op my sit 'n Kreoolse eilandbewoner, geslag onbekend maar vermoedelik vroulik, in spierwit klere, en seker so driekwart deur haar geslagsverandering. Die volgende oomblik druk sy my kop terug in daai opening en my laaste bewuste gedagte was toe sy daai neksenings, wat Mnr Ehlers laas in St 6 geknyp het, tussen haar duim en wysvinger beetkry en dit druk dat ek voel hoe haar vingers aan mekaar raak. Genadiglik val ek toe flou. Sy het dit obviously nie agtergekom nie, want ek lê mos nou al klaar. Sy sien toe my slap en willose liggaam as 'n teken dat ek totaal ontspanne is. Toe lê sy in pappie. Ek het vir die volgende uur gewissel tussen bewus en bewusteloos. Die kere wat ek wel kortstondig my bewussyn herwin het, was dan nou die tye wat sy haar greep verwissel het, en daar so 30 sekondes was wat sy nie 'n kniekop of elmboog deur my spiere tot op my skelet gedruk het nie. Ek het sulke patetiese geluidjies gemaak, kan ek nog goed onthou, wat ten beste beskryf kan word as iets tussen 'n "whimper" en 'n snik en 'n histeriese giggel. In haar kultuur moes sy dit geïnterpreteer het as een of ander "mating call", neem ek aan. Dis al hoe ek haar entoesiasme kon interpreteer direk na so sniksessie. Ek het dit toe nou maar gelos. Na 'n uur het ek vir 'n kort wyle weer my bewussyn herwin toe sy van my afgeklim het. Maar ek kon nie opstaan nie. Dis altyd moeilik met soveel geskeurde ligamente, gerekte spiere, haarlynfrakture en gekraakte ribbes. Ek het toe nog 'n ruk daar gelê. Die ontvangsdame het my later op my gebreekte, gekneusde liggaam kom tik en gesê ek moet nou aantrek. Ek het teruggestrompel kamer toe, met my voorkop aan die deur geklop, en in 'n hoop op die bed neergeval. Ek het vir die volgende 2 dae in 'n semi-donker kamer gelê. My man het na die hoofstad Port Louis gery op soek na Voltaren Gel en anti-inflammatoriese pille, knee guards, ankle guards, rugstut, pynpille, asynlappe, en Grandpa's. Ek kon nie na die restaurant toe gaan om te eet nie. Ek het vir 2 dae uit die bar fridge in die kamer geleef. My man het Bounty bars en Mars bars in stukkies opgebreek en dit in Grandpa gerol en langs die kant van my mond ingedruk. Afgespoel met Energade en Re-hydrate. Op die derde dag kon ek met behulp van 'n loopraam tot by die warm swembad se wal vorder. Die ronddryf in die water was wonderlik. Ons het op daai stadium besluit om van die spesiale aanbod gebruik te maak en nog 5 dae langer te bly. 'N week na my "ordeal" kon ek weer normaal loop en funksioneer en het ek die laaste 5 dae gate uit geniet. Wye draaie om daai spa geloop, needless to say.
"Hester hoor jy my? Ek vra of jy ook sal hou van 'n vollyf massering?"
"Nee dis okay. Gaan jy maar. Jy moet vra vir 'n "deep sports massage". Dis nogal 'n belewenis".
"Okay ek gaan! Lekker slaap!"
"Dankie. Jy ook".
Sent from my BlackBerry® wireless device